Pogląd na poniedziałek – libertarianizm

48361078_729465140785499_4120152459081416704_n
Libertarianizm to światopogląd opierający się na maksymalizacji wolności człowieka, rozumianej jako wolność od państwa pod dwoma kluczowymi aspektami – ekonomicznym (poprzez popieranie ograniczania podatków tak bardzo, jak to możliwe) oraz społecznym (na przykład wspierając legalizację narkotyków).
 

Istnieje wiele odmian libertarianizmu, lecz wszystkie pochodzą od liberalizmu klasycznego, tj. poglądów min. ojców założycieli USA. Od nich też bierze się myśl przewodnia libertarianizmu – to, iż państwo powinno być ograniczane jak i kiedy to tylko jest możliwe, gdyż ma ono tendencje zamordystyczne.
Do odmian libertarianizmu zaliczają się między innymi:
– Klasyczni liberałowie (najbardziej umiarkowana odmiana, wierząca w państwo minimum, lecz zajmujące się również infrastrukturą i strażą pożarną)
-Minarchiści (osoby popierające państwo w formie „stróża nocnego”, który jest w pełni nieaktywny, chyba że naruszany jest czyjś NAP* – wówczas, policja, sądy czy też wojsko wykonywałby minimum potrzebne do utrzymania praw własności i wolności. Takie państwo dalej utrzymywałoby się z podatków)
-Anarcho-kapitaliści (popierają oni społeczeństwo oparte o własność prywatną oraz NAP, jednocześnie zakładając obalenie instytucji państwa całkowicie i prywatyzację wszystkiego, włącznie z wojskiem, policją i sądownictwem)
-Paleo-konserwatyści (zróżnicowani co do wielkości aparatu państwa, jednak nigdy nie przekraczając jego wielkości zakładanej przez klasyczny liberalizm – są oni jednak konserwatystami światopoglądowymi, sprzeciwiającymi się między innymi aborcji oraz zazwyczaj przymusowi społecznemu na rzecz tolerancji)
*NAP (Non-Agression Principle), czyli aksjomat o nieagresji zakłada że wszystko powinno być dozwolone, co nie narusza własności i wolności innych osób – czy to posiadanie broni palnej, praktyka religijna, czy to prawo do dyskryminacji kogokolwiek z dowolnych powodów, czy też zażywanie dowolnych narkotyków. Jest to zasada przyświecająca libertarianizmowi jako takiemu, lecz to jak ma być stosowana poróżnia wielu libertarian.
Historia i libertarianizm dzisiaj:
Jako pierwszy w historii, mianem libertarianina określił się francuski XIX wieczny anarcho-komunista Joseph Déjacque. Użył tego terminu jako sprzeciw wobec seksizmu i (według niego) zbyt dużego poparcia dla rynku przez twórcę anarchizmu, Pierre’a-Josepha Proudhona. Od tamtej pory aż do połowy wieku XX, słowem tym określali się przede wszystkim lewicowcy, walczący o oswobodzenie ludzi jak od oprawców w formie kapitalistów, tak i w formie autorytarnego państwa.
Jednakże, już za prezydentury Franklina D. Roosevelta w USA, spadkobiercy klasycznego liberalizmu w Ameryce Północnej zaczęli nazywać się libertarianami. Odrzucili oni bowiem nazwę „liberałowie”, stwierdzając że ta została przejęta przez osoby o lewicowych poglądach ekonomicznych, na przykład popierających „New Deal” prezydenta Roosevelta. Od tamtej pory, libertarianizm największe znaczenie miał w USA, gdzie jeszcze w 2016 niektóre sondaże wskazywały że Gary Johnson, kandydat partii libertariańskiej, miał aż 15% poparcia. Drugim zaś państwem w którym libertarianizm odniósł największe uznanie, jest Polska – za sprawą ruchów wolnościowych, których bardziej ortodoksyjni libertarianie nie uznają za libertariańskie, którym to jednak w bezpośrednich postulatach nie można odmówić libertarianizmu – tj, ruchy Janusza Korwin-Mikkego. Bowiem globalnie, za sprawą działań wybitnego teoretyka libertarianizmu, Hansa-Hermanna Hoppe, w ostatnich latach działacze libertariańscy zaczęli przyjmować retorykę populistyczną w celu zwiększenia swoich wpływów. Robią to dołączając do istniejących ruchów, lub tworząc nowe – posługując się hasłami nacjonalistycznymi, jak w przypadku partii Vox w Hiszpanii, katolickimi jak w przypadku Konfederacji w Polsce czy też rasistowskimi w postaci stronnictwa Alt-Right w USA.
 
90362429_207911813775133_8900360289690583040_n
Janusz i Dominika Korwin-Mikke z Hansem-Hermannem Hoppe na XI międzynarodowej konferencji libertariańskiej PFS, parę miesięcy przed decyzją partii KORWiN o podjęciu sojuszu z Ruchem Narodowym.

One comment

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Time limit is exhausted. Please reload the CAPTCHA.