Pierniczki, choinki, światełka – bożonarodzeniowa twórczość uczniów Kopernika

W związku ze zbliżającymi się Świętami Bożego Narodzenia (a być może jeszcze bardziej w związku ze zbliżającą się śródroczną klasyfikacją i chęcią wykazania się polonistyczną aktywnością….) wielu uczniów naszej szkoły zechciało wypowiedzieć się na portalu E-Kopernik na temat bożonarodzeniowych tradycji, historii święta oraz własnych przemyśleń z tym związanych. Poniżej publikujemy najciekawsze z ich wypowiedzi.

Magia świątecznych dekoracji

Świąteczny czas niesie za sobą niepowtarzalnego ducha radości, ciepła i wspólnego spędzania czasu w gronie najbliższych. Ozdabianie domu na Boże Narodzenie to tradycja, która od pokoleń tworzy niezapomnianą atmosferę świąt w Polsce.

Przygotowania do świąt zaczynają się zwykle na początku grudnia, gdy ulice i domy zaczynają błyszczeć kolorowymi światełkami a w sklepach pojawiają się bożonarodzeniowe dekoracje. Ozdabianie domu na Boże Narodzenie to nie tylko kwestia estetyki, ale także sposób na tworzenie magicznej atmosfery, która rozpromienia każdy kąt mieszkania. Tradycyjne ozdoby, takie jak bombki, łańcuchy, aniołki czy gwiazdki, nadają wnętrzu świąteczny charakter. W latach 70. XX wieku, kiedy to Polska zmagała się z wieloma trudnościami, świąteczne dekoracje były skromne. Choinki często ozdabiano własnoręcznie robionymi łańcuchami z papieru, a jedynym świątecznym oświetleniem były świeczki. Dekoracje świąteczne robiono ręcznie, a ich głównymi elementami były naturalne materiały, takie jak gałązki świerku, orzechy czy suszone owoce. Choinka jest symbolem życia i radości, a jej zdobienie to rytuał, który łączy pokolenia i tworzy wyjątkowe wspomnienia.

Przyozdabianie wnętrz  ma ogromny wpływ na nastrój i atmosferę świąt. Kolorowe światełka, ciepłe barwy dekoracji oraz zapach świeżo pieczonych pierników sprawiają, że dom staje się miejscem magicznym, pełnym radości i miłości. Rodziny zbierają się przy wigilijnym, stole otoczone blaskiem choinki i migoczącymi lampkami, tworząc niezapomniane chwile, które na zawsze pozostaną w pamięci.

Dekorowanie to nie tylko sposób na wyrażenie radości z nadchodzących świąt, ale także na podkreślenie wartości rodziny i wspólnego spędzania czasu. To okres, kiedy nawet najbardziej zwyczajne miejsce staje się magiczne, a serca wypełnione są ciepłem i miłością. Świąteczny duch to nie tylko dekoracje, to przede wszystkim czas spędzony z najbliższymi, który sprawia, że Boże Narodzenie staje się wyjątkowym i niezapomnianym świętem.

Maja i Ola

Boże Narodzenie na świecie – podróż przez najciekawsze tradycje 

Wigilijny wieczór w Polsce. Za oknem śnieg delikatnie otula gałęzie drzew, a w domach słychać cichy szelest opłatków i śpiew kolęd. W jednym z mieszkań pani Maria nakrywa stół dla dwunastu osób. „To symbol dwunastu apostołów” – tłumaczy mi, układając na talerzu pierogi z kapustą i grzybami. W Polsce Boże Narodzenie to czas szczególny – pełen tradycji przekazywanych z pokolenia na pokolenie. Barszcz z uszkami, karp, a po kolacji kolędy śpiewane wspólnie z całą rodziną. „Bez tego nie ma świąt” – mówi z uśmiechem.   

 Zostawiam Polskę i wyruszam dalej. 

 Włochy: Święta pachnące rybą i presepe 

W Neapolu na południu Włoch święta zaczynają się inaczej. W powietrzu unosi się zapach morza i pieczonych ryb – to „Festa dei Sette Pesci”, tradycyjna kolacja wigilijna, podczas której na stole królują potrawy z ryb i owoców morza. Maria Luisa, emerytowana nauczycielka, zaprasza mnie do swojego domu. „Nie wyobrażam sobie Wigilii bez spaghetti z małżami i dorsza” – mówi, stawiając parujące danie na stole. 

 W kącie pokoju stoi presepe – ręcznie robiona szopka bożonarodzeniowa. „To nasza duma” – mówi z dumą Maria, pokazując mi figurki wykonane przez lokalnych artystów. Włosi kochają szopki – budują je w kościołach, domach, a czasem nawet na ulicach.  

Norwegia: Miotły znikają, a dzieci czekają na Julenissena  

W Norwegii Boże Narodzenie to czas pełen magii i dawnych wierzeń. W małej miejscowości niedaleko Oslo Anna przygotowuje dom na święta. „Musimy schować miotły” – mówi mi, uśmiechając się tajemniczo. To stara norweska tradycja. Dawniej wierzono, że złe duchy i wiedźmy kradną miotły w Wigilię i latają na nich po niebie. 

 Dzieci natomiast niecierpliwie czekają na Julenissena – norweskiego Świętego Mikołaja, który przychodzi z prezentami. W wielu domach przygotowuje się risgrøt – owsiankę z ryżem, którą zostawia się dla Mikołaja i jego pomocników.  

Meksyk: Posadas, piñata i świąteczna fiesta  

 W Meksyku Boże Narodzenie jest pełne kolorów i radości. Procesje Las Posadas, które odbywają się od 16 do 24 grudnia, mają wyjątkowy charakter. Idąc ulicami miasta z grupą mieszkańców, dołączam do śpiewających, którzy pukają do kolejnych domów, symbolizując poszukiwanie schronienia przez Maryję i Józefa. „To tradycja, którą uwielbiają wszyscy – młodzi i starsi” – mówi Juan, mój przewodnik. 

 Kiedy w końcu procesja zatrzymuje się, zaczyna się fiesta. Rozbijamy piñatę – kolorową, papierową kulę pełną słodyczy. „To symbol zwycięstwa dobra nad złem” – wyjaśnia Juan, podając mi słodycze, które spadły z rozbitej piñaty. 

Australia: Święta w pełnym słońcu  

Przeskakuję na drugą stronę globu i ląduję w Australii. Zamiast śniegu – gorące słońce i plaże pełne ludzi. Boże Narodzenie w australijskim wydaniu to grillowanie na świeżym powietrzu, pikniki i zabawy na plaży. Spotykam rodzinę Wilsonów, którzy właśnie smażą krewetki na grillu. „To nasza wersja kolacji wigilijnej” – śmieje się David, ojciec rodziny. 

 Na deser serwuje mi pavlovą – lekki, bezowy tort z owocami. „Nie potrzebujemy śniegu, żeby poczuć magię świąt” – dodaje jego żona, wskazując na dzieci budujące piaskowego bałwana. 

 Japonia: Świąteczny kurczak z KFC 

W Japonii święta Bożego Narodzenia wyglądają zupełnie inaczej. To świeckie święto, które kojarzy się głównie z romantycznym czasem dla par. Na ulicach Tokio widać ogromne iluminacje, a w restauracjach – pełne stoliki. Jednak najciekawsza tradycja to… świąteczny kurczak z KFC.  

„Zamówienie trzeba złożyć z kilkutygodniowym wyprzedzeniem” – mówi Takeshi, student, który wraz ze znajomymi właśnie odbiera swoje świąteczne kubełki z kurczakiem. Historia tej tradycji zaczęła się w latach 70., kiedy jedna z reklam KFC zachęcała Japończyków do zastąpienia indyka kurczakiem. I tak powstał niezwykły zwyczaj, który trwa do dziś.  

Podróż dookoła świąt  

Moja podróż przez święta Bożego Narodzenia dobiegła końca. Od śnieżnych ulic Polski, przez kolorowe procesje w Meksyku, po słoneczne plaże Australii – wszędzie święta łączą ludzi, choć każda kultura dodaje im swój niepowtarzalny charakter. W końcu nie ważne, czy jemy karpia, ryżową owsiankę, czy kurczaka z KFC – najważniejsza jest radość z bycia razem i magia, która sprawia, że ten czas jest wyjątkowy. 

                                                                                                                          Wiktoria  

Choinka – jej rodowód i symbolika

Któż z nas nie ulega czarowi choinki. Urokowi połyskujących na niej ozdób, zapachowi lasu i czarowi świąt, które za sobą niesie ta niezwykła, strojna dama, trudno oprzeć się nawet najbardziej odpornym na świąteczny nastrój. Czy jednak znamy rodowód tradycji świątecznego drzewka?

Choinka bożonarodzeniowa to drzewko ozdobione na Święta Bożego Narodzenia. Ma długą tradycję sięgającą wieków, a jej symbolika oraz związane z nią zwyczaje zmieniały się z czasem. Stała się ona jednym z najważniejszych symboli Bożego Narodzenia, a jej początek dały starożytne wierzenia.

Skąd wzięła się choinka?

W tradycji chrześcijańskiej choinka pojawiła się dopiero w XVI wieku jako nawiązanie do rajskiego drzewa. W polskich chatach miała ona pierwotnie formę gałązki świerku lub sosny wieszanej pod sufitem, którą z czasem ozdabiano ręcznie wykonywanymi dekoracjami. Najstarsza znana choinka została wystawiona w Strasburgu w 1605 roku. Wtedy na drzewach zaczęto zawieszać jabłka (symbol grzechu i zmartwychwstania), pierniki oraz inne ozdoby. Z czasem zwyczaj strojenia choinki rozprzestrzenił się na cały świat, gdyż jej zieleń symbolizuje źródło życia, którym jest nowo narodzone dzieciątko Jezus.

Symbolika ozdób na choince

Ozdoby, którymi przystrajamy drzewka, mają głęboką symbolikę, nawiązującą do religii, tradycji oraz wierzeń. Oto kilka najczęstszych ozdób i ich znaczenie:

1. Światełka – dawniej były to świeczki, a dzisiaj lampki elektryczne. Symbolizują światło Chrystusa, który przyszedł na świat w ciemności. Światło jest też symbolem nadziei, pokoju oraz życia, które powraca po zimowym przesileniu.
2. Gwiazda na czubku choinki – symbolizuje gwiazdę betlejemską, która prowadziła Trzech Króli do miejsca narodzin Jezusa. Jest to także symbol przewodnictwa, oświecenia i nadziei.
3. Łańcuchy i wstążki – ozdoby te symbolizują jedność i harmonię. Dawniej były to łańcuchy wykonane z różnych materiałów, takich jak słoma czy papier, a także wstążki symbolizujące więzi rodzinne i miłość.
4. Jabłka – w tradycji niemieckiej jabłka zawieszone na choince miały przypominać o zakazanym owocu z Ogrodu Edenu, symbolizując grzech pierworodny, a także o odkupieniu grzechu przez narodziny Jezusa.
5. Anioły –na choince są symbolem Bożego Posłańca, który zwiastował narodziny Jezusa. Anioły są także symbolem opieki, ochrony i radości z narodzin Zbawiciela.
6. Cukierki i pierniki – w dawnej tradycji symbolizowały obfitość i płodność, a także były prezentem dla dzieci, które mogły je zjeść.
7. Dzwonki –są symbolem radosnego ogłaszania narodzin Jezusa. Często wieszane są w celu przyciągnięcia uwagi i złożenia życzeń, ale również symbolizują radość i świętość.

Choinka i jej ozdoby stanowią połączenie tradycji pogańskich, religijnych i kulturowych. Współczesne dekoracje na choince mają na celu wyrażenie radości, pokoju, miłości, a także podkreślenie duchowego wymiaru Świąt Bożego Narodzenia.

Kaja